Valdepeña hield vaak gezellige (familie)feesten in haar tuin, maar dat is verleden tijd. De tuin is begroeid met paardenbloemen, de moerbeiboompjes staan er treurig bij en overal waar Valdepeña kijkt, ziet ze torenhoge wanden van magazijnen. De citrusboomgaarden en wijnstokken zijn verdwenen.
Constant hoort Valdepeña vrachtwagens brommen en banden en vorkheftrucks piepen. Ze komt haar huis alleen nog maar uit als het écht moet en de ramen laat ze in verband met de dampen van stationair draaiende motoren en het geluid van de lossende vrachtwagens liever dicht.
Horizon- en luchtvervuiling
Fontana is de laatste vijf jaar uitgegroeid tot een logistiek knooppunt. Diverse bedrijven besloten er hun warehouses te vestigen en hebben zo duizenden banen opgeleverd voor een regio die worstelde met hoge werkloosheid en lang woon-werkverkeer.
De boom aan werkgelegenheid gaat echter ook gepaard met horizonvervuiling en een verslechterde luchtkwaliteit door alle uitlaatgassen.
De vastgoedbazen hadden het ook op het huis van Mary Anita Valdepeña gemunt, maar ze weigerde om haar huis te verkopen. Nu woont ze dus, samen met wat buren, tussen de pakhuizen in.
‘Warehouse Warren’
De burgemeester van Fontana heet Acquanetta Warren, maar zij wordt al ‘Warehouse Warren’ genoemd omdat ze instemde met de plannen van ontwikkelaars om eengezinswoningen, kippenboerderijen en paardenstallen plaats te laten maken voor miljoenen vierkante meters aan warehouses voor bedrijven als Amazon en UPC.
“Weet je? Ik houd van die bijnaam. Inwoners zeggen tegen mij: ‘ik moest vroeger twee uur rijden naar Orange County om naar het werk te gaan. En nu lunch ik thuis’”, reageert Warren. En, zegt ze, de mensen moeten niet zo klagen: “Mensen blijven dingen bestellen en vragen zich tegelijkertijd af waar al die vrachtwagens goed voor zijn. Hilarisch.”
100 huizen gesloopt
In het afgelopen decennium zijn er in Fontana ongeveer 54 warehouses gebouwd, met een oppervlakte van in totaal 1,4 miljoen vierkante meter. Dat zijn zeker 260 voetbalvelden. Ongeveer 100 huizen zijn verkocht en gesloopt om plaats te maken voor warehousing.
“We zijn boxed. We zijn vanuit beide richtingen ingesloten”, zegt buurvrouw Josie Kuhl, 64 jaar. “We horen de heftrucks ‘s nachts en het gerommel van de vrachtwagens gaat non stop door.”
Bewoners blijven
Desondanks zijn Kuhl en Valdepeña niet van plan om te vertrekken.
Ook Socorro Bogarin wil niet toegeven aan de vastgoedondernemers die uit zijn op grond: “Ik voel me hier prima. They can keep making warehouses, and I’ll stay.”
